بصیـــــــرت

 خداوند، نور مطلق است وبشر که میان امواج ظلمانی وتاریک جهان ماده قرار دارد باید به سوی آن نقطه ی نورانی حرکت کند ولحظه ای چشم از آن بر ندارد ؛ مبادا که گمراه شود و او را گم کند.او باید تمام تلاش خود را به کار گیرد و گام به گام به آن نور نزدیک شود و به ذات پاکش تقرب جوید؛ از این رو باید عبادتش نیز با نیت قربت انجام شود، وگرنه بی اثر وباطل است.تنها عبادت است که تقرب می آورد انسان خاکی را به ملکوت و مبدا فیض نزدیک می سازد ؛ بنابراین هرچه عبادت بیش تر وبهتر باشد ، تقرب زودتر به دست می اید. تقوا(انجام عبادات وترک گناهان)نخستین گام تقرب است.

نماز، معراج و وسیله ی تقرب مومن است.همه ی نمازها خاصیت تقرب را دارند؛ ولی نافله به ویژه نافله ی شب از درخشندگی خاصی برخوردار است و اگر انسان خود را از آن محروم سازد، خسارت بزرگی دیده است.

امام صادق(ع) فرمودند:« از ما نیست ،کسی که نماز شب نخواند».

مشاهده شده در کتاب نماز شب، معراج شب زنده داران ،از عباس رحیمی،صفحه،11و22